Η Προδοσία του Χάρολντ Πίντερ είναι ένα από τα κορυφαία έργα της σύγχρονης παγκόσμιας δραματουργίας και αποτελεί πάντα μία πρόκληση για τον σκηνοθέτη. Στο έργο, ο συγγραφέας καταγράφει την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου, στήνοντας για τους ήρωές του ένα ευφυές παιχνίδι με τον χρόνο. Ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με το παιχνίδι των σχέσεων, τις κρυφές επιδιώξεις, τις σκόπιμες αποκρύψεις, τα μυστικά και ψέματα, αλλά κυρίως με τις αντιφάσεις της ζωής. Ένας από τους σημαντικούς σκηνοθέτες και δασκάλους υποκριτικής της γενιάς του, ο Γιώργος Ζαμπουλάκης σκηνοθέτησε την Προδοσία σε νέα μετάφραση του Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, αυτόν το χειμώνα για την Κεντρική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Την εμπειρία αυτή θα συζητήσει με τη Δρα Πηνελόπη Χατζηδημητρίου (Διδάσκουσα της Θεματικής Ενότητας 'Θεατρική Πρακτική: Εφαρμογές Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας") τη Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 στο πλαίσιο του 4ου κύκλου ανοικτών τηλεδιαλέξεων με γενικό τίτλο «Το Θέατρο της Δευτέρας στο ΑΠΚΥ».

Τη σειρά διαλέξεων διοργανώνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ). Η διαδικτυακή συζήτηση θα αρχίσει στις 19:00 και θα μεταδοθεί μέσω των εργαλείων τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ διαδικτυακά στον σύνδεσμο https://bit.ly/3BqTB7B

Την εμπειρία της σκηνοθεσίας της Προδοσίας θα συζητήσει ο Γιώργος Ζαμπουλάκης, αναφερόμενος στα στάδια που διανύει ένας σκηνοθέτης από την επιλογή του έργου και την σκηνοθετική «ανάγνωσή» του ως την παράσταση, από την επιλογή των ηθοποιών μέχρι να φτάσει η παράσταση στο κοινό και να εισέλθει έτσι στον δημόσιο χώρο. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ο Χάρολντ Πίντερ, με την Προδοσία, δημιουργεί μία ακριβή ανατομία του έρωτα και της επιθυμίας. Παρασύρει τον θεατή σε μια περιοχή οικεία και ταυτόχρονα επικίνδυνη. Ο χρόνος, η μνήμη, οι παύσεις που αποκαλύπτουν τη γύμνια των λέξεων, οι σιωπές που εμπεριέχουν την τρικυμία των συναισθημάτων, η ίδια η γλώσσα που είναι μια διφορούμενη συναλλαγή.

Η ιδέα για τη σκηνοθεσία βασίζεται σε τρεις άξονες:

• Η πολιτική διάσταση, καθώς οι υποκειμενικές σχέσεις τοποθετούνται σε παράθεση με το τι συμβαίνει στον κόσμο, για παράδειγμα, πώς η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του ‘70 συμβάλλει στη διάλυση του τριγώνου ή πώς οι ιδέες του Μάη του ‘68 βοηθούν τη δημιουργία του.
• Η σκηνική εκδοχή της κινηματογράφησης της Προδοσίας (όλα συμβαίνουν σε ένα κινηματογραφικό στούντιο), δεν εγκλωβίζουν τον θεατή στην πλοκή, αλλά του επιτρέπουν να γίνει μέτοχος και παρατηρητής της δημιουργίας του έργου, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στους ηθοποιούς διαφορετικές υποκριτικές εκδοχές. Η αποστασιοποίηση ως ερμηνευτική και αισθητική γραμμή.
• Η ακουστική, ρυθμολογική ανάλυση και η αντιμετώπιση του κειμένου ως μουσική. Μια παρτιτούρα από λέξεις, εντάσεις, ενέργεια, συναισθήματα, που καλούνται οι ηθοποιοί να εκτελέσουν στη σκηνή.

Με την Προδοσία υποστηρίζεται η σταθερή θέση του θεάτρου να παρουσιάζει μεγάλα θεατρικά κείμενα και να προσφέρει στην κοινωνία καλλιτεχνικό έργο που συμβάλλει στη μόρφωση, στον διάλογο με τη σύγχρονη τέχνη και στη διανόηση της ύπαρξης του ανθρώπου.

Ο Γιώργος Ζαμπουλάκης είναι σκηνοθέτης και καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και μεταξύ 2007-2013 στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού όπως The Royal Holloway College, University of London, The National Academy of Acting and Mime in Stockholm, The National Academy of Acting in Malmoe Sweden, University of California Davis USA, Gotowski Institute, American College Deree κ.ά. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δουλέψει σαν σκηνοθέτης σε θέατρα στην Ελλάδα και την Ευρώπη μεταξύ αυτών τα Εθνικά Θέατρα Ελλάδας, Ισλανδίας, Ρουμανίας. Έχει ασχοληθεί με έργα των Αισχύλου, Ευριπίδη, Μπρέχτ, Τσέχωφ, Ιψεν, Χάινερ Μίλλερ, Κολτέζ. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Ερευνητικού θεάτρου Θράκης και συνιδρυτής της καλλιτεχνικής εταιρείας deviant GaZe. Παραστάσεις του έχουν διακριθεί και βραβευτεί στο εξωτερικό όπως: Βάκχες του Ευριπίδη στο Εθνικό Θέατρο Ισλανδίας με το βραβείο καλύτερης παράστασης και η Landscape performance Tea Time EUROPE με το Grand Prize στο International Experimental Theatre Festival Man.In.Fest. Έργα του έχουν συμμετάσχει στην Prague Quardinalle 2015, Out_Topias Μουσείο Μπενάκη 2016, Culturescape Basel 2017, Chile Biennalle 2017.