- Κωδικός / Course Code: ΕΓΛ512
- ECTS: 15
- Τρόποι Αξιολόγησης / Assessment:
2 εργασίες (30%), δραστηριότητες (10%), τελικές εξετάσεις (60%)
- Διάρκεια Φοίτησης/ Length of Study: Εξαμηνιαία (χειμερινό) / Semi-annual (fall)
- Κόστος/ Tuition Fees: 550 ευρώ
- Επίπεδο Σπουδών/ Level: Μεταπτυχιακό/ Postgraduate
- Αναλυτική πληροφόρηση: EGL512.gr_11.2023.pdf
Στόχος της Θεματικής Ενότητας, ΕΓΛ512-Θεωρία και Κριτική της Λογοτεχνίας, είναι να εξετάσει μερικές από τις πιο σημαντικές τάσεις που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της πολιτισμικής θεωρίας και της λογοτεχνικής θεωρίας και κριτικής τον 20ο και τον 21ο αιώνα. Η Θεματική Ενότητα οργανώνεται γύρω από θεωρητικά παραδείγματα, όπως: νέα κριτική, δομισμός, αποδόμηση, μεταδομισμός, ψυχανάλυση, σπουδές φύλου και σεξουαλικότητας, μαρξισμός και μεταμαρξισμός, νέος ιστορισμός, πολιτισμικός υλισμός, μετααποικιακή θεωρία.
Θα επιχειρήσουμε:
- την κριτική ανάγνωση θεωρητικών κειμένων που αντιπροσωπεύουν κάθε ένα από τα παραπάνω παραδείγματα,
- να κατανοήσουμε την εμφάνιση κάθε νέας θεωρίας ως απάντηση στα όρια των προηγούμενων (π.χ., από τις προσανατολισμένες στο κείμενο προσεγγίσεις σε ευρύτερα θέματα (εξουσία, φύλο, σεξουαλικότητα, φυλή, ιμπεριαλισμός κ.λπ.),
- να εντοπίσουμε μια σειρά διασυνδέσεων μεταξύ των διαφόρων θεωριών (π.χ. συνδέσεις μεταξύ του μεταδομισμού, της ψυχανάλυσης και του μαρξισμού, της μετααποικιακής θεωρίας, του μεταδομισμού και των σπουδών φύλου/γένους),
- να τοποθετήσουμε κάθε θεωρητικό παράδειγμα στο ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο αναδύθηκε.
Κάθε ενότητα συνδυάζει το θεωρητικό υλικό με μια ποικιλία λογοτεχνικών κειμένων αλλά και πολιτισμικών προϊόντων (ποίηση, παραμύθι, διήγημα, δοκίμιο, μυθιστόρημα, φιλοσοφία, ζωγραφική, φιλμ), που θα μας επιτρέψουν να δούμε τη θεωρία εφαρμοσμένη και να συζητήσουμε την ερμηνευτική ισχύ ή / και τα όρια της θεωρίας όταν πρόκειται για τη λογοτεχνία και την τέχνη. Η ενότητα κλείνει με μία συζήτηση σχετικά με τη θέση και τη σημασία της θεωρίας σήμερα. Σύμφωνα με ορισμένες προσεγγίσεις, ζούμε σε μια «μετα-θεωρητική» εποχή, σύμφωνα με άλλες αναπτύσσονται νέες θεωρίες ικανές να ανταποκριθούν σε πιεστικά πολιτικά σύγχρονα ζητήματα (βιοπολιτική, μελέτη των συναισθημάτων, οικοκριτική, ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες, κ.α.). Πρόκειται για το «τέλος» της θεωρίας, ή μήπως για την πιο κρίσιμη στιγμή αξιοποίησης του κληροδοτήματος του θεωρητικού στοχασμού;