21
Πεμ, Νοε

ΔΠΠ621: Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

  • Κωδικός / Course Code: ΔΠΠ621
  • ECTS: 10
  • Τρόποι Αξιολόγησης / Assessment: 10 Διαδραστικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες (10% του τελικού βαθμού της Θ.Ε.), 2 Γραπτές εργασίες (30% του τελικού βαθμού), Τελική εξέταση (60% του τελικού βαθμού)
  • Διάρκεια Φοίτησης/ Length of Study: Εξαμηνιαία (εαρινό)/ Semi-annual (spring)
  • Κόστος/ Tuition Fees: €325
  • Επίπεδο Σπουδών/ Level: Μεταπτυχιακό/ Postgraduate
  • Προαπαιτούμενα/ Prerequisites: ΔΠΠ511
  • Αναλυτική πληροφόρηση: DPP621_11.2023.pdf

Η ΔΠΠ 621 είναι Θεματική Ενότητα (ΘΕ) κατεύθυνσης. Σκοπός είναι να αποκτήσει ο/η φοιτητής/-τρια δεξιότητες ικανές να τον βοηθήσουν επαγγελματικά σε θέματα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Η παραγωγή ενέργειας ανά τον κόσμο, είναι ένα ζήτημα σύνθετο και πολυμορφικό, το οποίο απαιτεί λεπτή και προσεκτική διαχείριση. Περιλαμβάνει πολλές πτυχές και συνδυάζει υψίστης σημασίας παραμέτρους οικονομικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής φύσεως.

Οι ήπιες μορφές ενέργειας (ή ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ή νέες πηγές ενέργειας, ή πράσινη ενέργεια) είναι μορφές εκμεταλλεύσιμης ενέργειας που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες, όπως ο άνεμος, η γεωθερμία, η κυκλοφορία του νερού και άλλες. Ο όρος «ήπιες» αναφέρεται σε δυο βασικά χαρακτηριστικά τους. Πρώτον δεν απαιτείται κάποια ενεργητική παρέμβαση για την εκμετάλλευσή τους (π.χ. εξόρυξη, άντληση ή καύση) σε σύγκρισημε τις μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενες πηγές ενέργειας, αλλά απλώς η εκμετάλλευση της ήδη υπάρχουσας ροής ενέργειας στη φύση. Δεύτερον, πρόκειται για «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολύ «φιλικές» στο περιβάλλον, που δεν αποδεσμεύουν υδρογονάνθρακες, διοξείδιο του άνθρακα ή τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα, όπως οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θεωρούνται από πολλούς μια αφετηρία για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης. Ως «ανανεώσιμες πηγές» θεωρούνται γενικά οι εναλλακτικές των παραδοσιακών πηγών ενέργειας (π.χ. του πετρελαίου ή του άνθρακα), όπως η ηλιακή και η αιολική. Η χρήση τους είναι είτε άμεση (κυρίως για θέρμανση) είτε μετά από μετατροπή σε άλλες μορφές ενέργειας (κυρίως ηλεκτρισμό ή μηχανική ενέργεια). Υπολογίζεται ότι το τεχνικά εκμεταλλεύσιμο ενεργειακό δυναμικό από τις ήπιες μορφές ενέργειας είναι πολλαπλάσιο της παγκόσμιας συνολικής κατανάλωσης ενέργειας. Η υψηλή, όμως, μέχρι πρόσφατα τιμή των νέων ενεργειακών εφαρμογών, τα τεχνικά προβλήματα εφαρμογής, καθώς και πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της κατάστασης ως έχει στον ενεργειακό τομέα, εμπόδισαν την ευρεία υιοθέτησή τους.