Κυκλοφόρησε από το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας το νέο βιβλίο του Γιώργου Δεληγιαννάκη, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, με τίτλο: «A Cultural History of Late Roman Cyprus». Η μονογραφία εντάσσεται στη σειρά «Texts and Studies in the History of Cyprus». Έχει ως θεματική τη συνύπαρξη Χριστιανών και Εθνικών στη Ρωμαϊκή Κύπρο κατά την εποχή της όψιμης αρχαιότητας, με χρονική αφετηρία τη βασιλεία του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305) και με κατάληξη την απονομή του καθεστώτος του αυτοκέφαλου στην Εκκλησία της Κύπρου το 431. Αυτή η εποχή, αν και δεν έχει μελετηθεί στον ίδιο βαθμό όσο οι κατοπινοί αιώνες, κυρίως εξ αιτίας της ισχνότητας των πηγών, ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας της Κύπρου κατά την όψιμη αρχαιότητα. Χαρακτηρίζεται από συνέχεια με το ρωμαϊκό παρελθόν της Κύπρου και από θρησκευτικό πλουραλισμό, έστω και σε αισθητά μειωμένο βαθμό σε σχέση με το άμεσο παρελθόν. Για τη συγγραφή της μονογραφίας του, ο Αναπλ. Καθηγ. Γιώργος Δεληγιαννάκης έχει αξιοποιήσει τόσο τις γραπτές, όσο και τις αρχαιολογικές πηγές και ευρήματα.
Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου συζητείται η μετάβαση της Κύπρου από την κλασική εποχή της ρωμαϊκής κυριαρχίας σε αυτήν της όψιμης αρχαιότητας, με αναφορά στις αλλαγές που το νησί και οι κάτοικοι υπέστησαν. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι θρησκευτικές τάσεις της εποχής, καθώς και το πώς αντιμετώπισαν την νέα χριστιανική πίστη οι ούτως καλούμενοι Εθνικοί. Μια σημαντική τροχοπέδη στη εξέταση αυτού του θέματος είναι η έλλειψη στοιχείων για τον πολυθεϊσμό μετά από τον 3ο αιώνα, με αποτέλεσμα οι μελετητές, οι οποίοι καταπιάνονται με το θέμα, να χρησιμοποιούν μεταγενέστερες χριστιανικές και μάλιστα αγιογραφικές πηγές. Το τρίτο κεφάλαιο επανεξετάζει τα μωσαϊκά δάπεδα που ανευρέθηκαν σε οικιστικούς χώρους σε διάφορα μέρη της Κύπρου, τα οποία προσφέρουν νέες ερμηνείες σχετικά με τις διάφορες πτυχές του αστικού πολιτισμού και την εικονογραφία τους. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται συστηματικά η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η εδραίωση της τοπικής εκκλησίας από την εποχή των Αποστόλων μέχρι αυτήν του επισκόπου Επιφανίου, με την αξιοποίηση αρχαιολογικών ευρημάτων και γραπτών πηγών που καλύπτουν έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο προσφέροντας έτσι νέες πτυχές του θέματος στην υπάρχουσα βιβλιογραφία. Το τελευταίο κεφάλαιο εστιάζει στον Επίσκοπο Επιφάνιο ως προσωπικότητα που σφράγισε ανεξίτηλα την κυπριακή πραγματικότητα κατά το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα.
O Γιώργος Δεληγιαννάκης είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το 2007 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Αρχαίας Ιστορίας από το ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει λάβει ερευνητικές υποτροφίες από τα πανεπιστήμια Πρίνστον, Οχάιο Στέιτ και Ρόστοκ. Έχει επίσης διατελέσει υπότροφος του ιδρύματος Alexander von Humboldt (2017-2019, 2023) και επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Μπολόνια (2020). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Κλασική Αρχαιολογία, την Αρχαία Ιστορία, και στη Μελέτη της Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Ανατολικής Μεσογείου με έμφαση στους Ρωμαϊκούς και Υστερορωμαϊκούς Χρόνους.
