Το ταξίδι στα μεγάλα ορόσημα της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου ολοκληρώνεται τη Δευτέρα 30 Μαΐου 2022 με την τηλεδιάλεξη «Σταθμοί στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου Δ’: το μεταπολεμικό θέατρο», η οποία ρίχνει και την αυλαία του 3ου κύκλου της σειράς ανοικτών τηλεδιαλέξεων με γενικό τίτλο «Το Θέατρο της Δευτέρας στο ΑΠΚΥ». Εισηγητής είναι ο Καθηγητής Βάιος Λιαπής, Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ). Η διάλεξη θα αρχίσει στις 19:00 και θα μεταδοθεί διαδικτυακά μέσω των εργαλείων τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ στον σύνδεσμο: https://bit.ly/3BqTB7B.

Όλες οι τηλεδιαλέξεις της πετυχημένης αυτής Σειράς Διαλέξεων με προσκεκλημένους ομιλητές και ομιλήτριες εγνωσμένου κύρους από τον χώρο του θεάτρου και των θεατρικών σπουδών (Βάιος Λιαπής, Αύρα Σιδηροπούλου, Θεόδωρος Γραμματάς, Τάκης Τζαμαριάς, Γιάννης Καλαντζόπουλος, Αλεξία Παπακώστα, Ελένη Γκίνη, Τάνια Νεοφύτου) είναι διαθέσιμες για ελεύθερη παρακολούθηση στο κανάλι του ΑΠΚΥ στο YouTube.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το νεοελληνικό θέατρο μπαίνει σε μια φάση πρωτοφανούς, για τα ελληνικά δεδομένα, ωριμότητας, τόσο από την πλευρά της δραματικής γραφής όσο και από την πλευρά της σκηνικής πράξης και του επαγγελματισμού. Στις δεκαετίες του 1950 και αργότερα δραστηριοποιούνται θεατρικοί συγγραφείς που είχαν ξεκινήσει τη σταδιοδρομία τους ήδη κατά τον Μεσοπόλεμο (Τερζάκης, Θεοτοκάς, Ψαθάς). Εμφανίζονται όμως και σημαντικοί νεότεροι συγγραφείς, με προεξάρχοντα ανάμεσά τους έναν κορυφαίο δραματουργό, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, που δραστηριοποιήθηκε σε μεγάλο φάσμα θεατρικών ειδών, χωρίς να πάψει ποτέ να πειραματίζεται και να δοκιμάζει τις δυνατότητες και τα όρια του θεατρικού λόγου.Στη νεότερη γενιά Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων ανήκουν, μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Κεχαΐδης, η Ελένη Χαβιαρά, η Λούλα Αναγνωστάκη, ο Βασίλης Ζιώγας, ο Γιώργος Διαλεγμένος, ο Μάριος Ποντίκας και ο Γιώργος Σκούρτης. Αρκετοί από αυτούς κάνουν τα πρώτα τους βήματα, ή βρίσκουν γόνιμο καλλιτεχνικό έδαφος, στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Εκεί, ανεβαίνουν έργα της σύγχρονης ξένης δραματουργίας (Μπρεχτ, Ουίλιαμς, Ο’Νηλ, Μίλερ, Μπέκετ, Πίντερ) αλλά ταυτόχρονα ενθαρρύνεται η παραγωγή έργων από νέους ή και πρωτοεμφανιζόμενους Έλληνες συγγραφείς. Εξάλλου, το Θέατρο Τέχνης πραγματοποιεί μνημειώδεις παραγωγές αρχαίου δράματος και ανταγωνίζεται έτσι το Εθνικό Θέατρο, το οποίο (ιδίως στο Φεστιβάλ Επιδαύρου, που ιδρύεται το 1955) εμφανίζεται ως ο κατεξοχήν θεσμικός φορέας για τη σκηνική ερμηνεία του αρχαίου δράματος, με σημαντικές μορφές του νεοελληνικού θεάτρου όπως ο Ροντήρης, ο Μινωτής και ο Σολομός. Μετά τη Μεταπολίτευση, αναπτύσσεται θεατρική δραστηριότητα αξιώσεων με τη δημιουργία διαφόρων πόλων, όπως το Ελεύθερο Θέατρο (μετέπειτα Ελεύθερη Σκηνή), η Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή, το Θέατρο Πορεία, αλλά και με την ίδρυση του θεσμού των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων, χάρη στα οποία δίνεται η ευκαιρία θεατρικής ανάπτυξης στη μέχρι τότε θεατρικώς υποσιτισμένη ελληνική επαρχία.

Ο Βάιος Λιαπής είναι Αντιπρύτανης, Καθηγητής και Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Σπούδασε κλασική φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Γλασκώβης. Έχει διατελέσει μέλος του Institute for Advanced Study (Princeton), επισκέπτης καθηγητής στην École Normale Supérieure (Παρίσι), καθώς και υπότροφος διαφόρων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Έχει σημαντικό ερευνητικό, συγγραφικό και μεταφραστικό έργο στην αρχαία ελληνική γραμματεία, το αρχαίο δράμα, την τραγωδία του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., την αρχαία ελληνική σοφιολογική γραμματεία, την αρχαία ελληνική θρησκεία, την επιβίωση της αρχαίας τραγωδίας στους νεότερους χρόνους κ.ά. Το 2018 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Απόδοσης Έργου της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας στα Νέα Ελληνικά για τη μετάφραση του Κύκλωπα του Ευριπίδη (εκδόσεις Κίχλη, 2016).