Με θέμα «The performance and the theater: looking for the limits. Η περφόρμανς και το θέατρο: αναζητώντας τα όρια» και ομιλητή τον Δρ. Γιάννη Μήτρου, διδάσκοντα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, visual performance καλλιτέχνη και θεωρητικό της Σύγχρονης τέχνης και Ψυχανάλυσης με ειδίκευση στην τέχνη της Performance, το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεατρικές Σπουδές του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ) διοργανώνει τηλεδιάλεξη το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020 και ώρα 13:00.
Η τηλεδιάλεξη, τη συζήτηση της οποίας θα συντονίσει η Διδάσκουσα - Συντονίστρια της Θεματικής Ενότητας "Στοιχεία Θεωρίας του Θεάτρου" Δρ. Ελένη Γκίνη, είναι ανοικτή σε κάθε ενδιαφερόμενο και θα μεταδίδεται μέσω της Πλατφόρμας Τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ στον σύνδεσμο https://bit.ly/3dLtWek
Στην ομιλία του ο Δρ. Μήτρου πραγματεύεται τα ζητήματα της σωματικότητας, της χωρικότητας και της άμεσης σύνδεσής της με τον χρόνο στο πλαίσιο της θεωρίας της επιτελεστικής λειτουργίας και εξηγεί το πέρασμα από το φαινόμενο της τελετουργίας, ως ίδιον των ανθρώπινων κοινωνιών με παγκόσμια δομικά χαρακτηριστικά και καταγωγικά στοιχεία, στο τελετουργικό, στο θέατρο της κλασικής τραγωδίας, δηλαδή από το μυθικό στο αισθητικό και πολιτικό. Ιχνηλατώντας την έννοια της σωματικότητας, επεξηγεί γιατί το φαινόμενο της τέχνης διανοίγει το υποκείμενο στη σωματικότητά του μέσα από το σωματικό ενέργημα της δημιουργίας και πώς η άμεσα «ζωντανή δράση», το σώμα και η σωματικότητα του υποκειμένου που τελεί μία δράση, θεμελιώνεται στον χώρο και τον χρόνο, κατά τον οποίο βιώνεται η διαδικασία της πραγμάτωσής της. Ο χώρος και ο χρόνος ως ένα διπλό αποτελούν τα δομικά χαρακτηριστικά της επιτελεστικής/παράστασης ή αλλιώς τελεστικής/παραστασιακής τέχνης (performance art).
Ο Δρ. Γιάννης Μήτρου σπούδασε (Ph.D.) Ψυχανάλυση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Διδάσκει με σύμβαση τα τελευταία δύο χρόνια στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Έχει εργασθεί ως υπότροφος στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Σύντηξης του Πανεπιστημίου Paris-Sud (1997-99) επάνω στη σχέση Τέχνης και Επιστήμης, ως επιστημονικός σύμβουλος και υπεύθυνος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Μακεδονικό Ινστιτούτο Εργασίας (2000-02) και είναι ιδρυτής και διευθυντής του Διεθνούς Εργαστηρίου Έρευνας Παραστατικών Τεχνών «AlmaΚalma» (2003-σήμερα). Το πλήθος των καλλιτεχνικών και επιστημονικών του συνεργασιών με Πανεπιστήμια, Ινστιτούτα και Οργανισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό μαρτυρούν ένα πνεύμα διεπιστημονικότητας που αναζητά συνεχώς κάθε πιθανή αλληλεπίδραση ανάμεσα στα πεδία των θετικών, των κοινωνικών επιστήμων και της Τέχνης.
Αναλυτικό βιογραφικό ομιλητή:
O Γιάννης Μήτρου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Eίναι visual performance καλλιτέχνης και θεωρητικός της Σύγχρονης τέχνης και Ψυχανάλυσης με ειδίκευση στην τέχνη της Performance.
Διδάσκει με σύμβαση τα τελευταία δύο χρόνια στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Σπουδές (επιγραμματικά) : 1996, Πτυχίο Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, τμήμα Φυσικής / 1996-97, Μεταπτυχιακά μαθήματα θεωρητικής φυσικής με θέμα το Χάος, τμήμα Φυσικής ΑΠΘ / 1997- 99, Yποτροφία για πρωτότυπη επιστημονική έρευνα, Ινστιτούτο Πυρηνικής Σύντηξης στο Orsay, Πανεπιστήμιο Paris-Sud / 2005, Μεταπτυχιακό Συστηματικής Φιλοσοφίας, τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, ΑΠΘ / 2010-2013, Διδακτική Ψυχανάλυση, Σχολή του Φρουδικού Αιτίου, Φρουδική Εταιρία Βορείου Ελλάδος / 2014-2017, Εκπαίδευση υπό εποπτεία ως ψυχαναλυτής / 2017, Διδακτορικό δίπλωμα: «Φαινομενολογία του ασυνειδήτου : Το παράδειγμα του λακανικού πεδίου», σε συνεργασία του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ με το τμήμα Ψυχανάλυσης, Πανεπιστήμιο Paris VIII.
Ερευνητική εμπειρία : 1997- 99, εργασία επάνω στη σχέση Τέχνης και Επιστήμης στο πλαίσιο υποτροφίας από το Ινστιτούτο Πυρηνικής Σύντηξης του Πανεπιστημίου Paris-Sud / 2000-02 : επιστημονικός σύμβουλος και υπεύθυνος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Μακεδονικό Ινστιτούτο Εργασίας / 2003 : Ιδρύει το Διεθνές Εργαστήριο Έρευνας Παραστατικών Τεχνών Alma Κalma, το οποίο διευθύνει μέχρι σήμερα και κατευθύνει τις έρευνές του.
Καλλιτεχνικές και επιστημονικές συνεργασίες : 2013, Εργαστήριο Φιλοσοφικής Έρευνας πάνω στο Φαντασιακό του ΑΠΘ, σε συνεργασία με το Centre de Recherche sur l’Imaginaire, Πανεπιστήμιο Stendhal-Grenoble III / 2003, Ινστιτούτο Έρευνας των Παραστατικών Τεχνών-J. Grotowski, Πολωνία / 2005, Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards, Pondedera, Ιταλία / 2012 -14, Τμήμα παραστατικών πειραματικών Τεχνών της Ακαδημίας Τέχνης της Μόσχας / 2018, Οργανισμός Club Art Νέα Ορλεάνη, Αμερική / 2019, Υπεύθυνος του πειραματικού προγράμματος για την Τέχνη και Διαφορετικότητα με τίτλο «Άλλο Βλέμμα», Υπουργείο Πολιτισμού / 2019, Καλλιτεχνικός διευθυντής στην 1η Διεθνή Συνάντηση Performance art στη Δράμα με τίτλο “Επιστροφή στο σώμα”.
H πλούσια θεωρητική εμπειρία του Γιάννη Μήτρου, καθώς και οι πολλαπλές διασταυρούμενες ερευνητικές του συνεργασίες, μαρτυρούν ένα πνεύμα διεπιστημονικότητας που αναζητά συνεχώς κάθε πιθανή αλληλεπίδραση ανάμεσα στα πεδία των θετικών, των κοινωνικών επιστημών και της Τέχνης.
Οι κατευθύνσεις του μεταπτυχιακού του αφορούσαν στις φιλοσοφίες Τέχνης, Γλώσσας και Πολιτικής. Η εργασία του πάνω στην αισθητική είχε ως θέμα τη μεταμοντέρνα λογική του έργου τέχνης στον ύστερο καπιταλισμό και το ζήτημα της αυτονομίας του (βασισμένες στις φιλοσοφικές προσεγγίσεις του Fredric Jameson και του Alain Badiou). Η τελική του μεταπτυχιακή εργασία με τίτλο «Το τέλος της χειροπραξίας και η φαντασιακή ελευθερία του σύγχρονου ανθρώπου », πραγματεύεται την παραστατική ιδιότητα του ανθρώπου κατά Leroi-Gourhan καθώς και την “γλώσσα των μορφών” και ειδικότερα το φαινόμενο της “ζωντανής τέχνης”.
Η μελέτη της απομάκρυνσης της σωματικής εμπειρίας και του άμεσου βιώματος ως συστατικά της επιστημονικοτεχνικής επικυριαρχίας παράγουν ένα φαντασιακό στον άνθρωπο που δίνει μία νέα σημασία στην έννοια της ελευθερίας του.
Η έρευνα του Γιάννη Μήτρου αφορά σε μία ιδιαίτερα διαφορετική προσέγγιση του ασυνειδήτου, τη φαινομενολογική, γι αυτό και μελετά το φαινόμενο της τέχνης, της γλώσσας και της πολιτικής και της μεταξύ τους συνάφειας.